سلام دادن به اهل قبور
چگونگی سلام دادن به اهل قبور
سلام رسول خدا
كَانَ رَسُولُ اللَّهِ ص إِذَا مَرَّ عَلَى الْقُبُورِ قَالَ السَّلَامُ عَلَيْكُمْ مِنْ دِيَارِ قَوْمٍ مُؤْمِنِينَ وَ إِنَّا إِنْ شَاءَ اللَّهُ بِكُمْ لَاحِقُونَ.
رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله هنگامى كه بر قبرستان مي گذشت چنين ميخواند: «السّلام عليكم من ديار قوم مؤمنين و إنا إن شاء اللَّه بكم لاحقون»
يعنى:سلام و درود بر شما كه ساكنان خانههائى هستيد كه گروه مؤمنان در آنند و ما نيز بخواست خداوند از پى شما آمده و بشما خواهيم پيوست.
من لا يحضره الفقيه-ترجمه غفارى، ج1، ص:260
سلام پیامبر به نقل از امام صادق
از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه مىفرمودند: يَقُولُ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ ص يَخْرُجُ فِي مَلَإٍ مِنَ النَّاسِ مِنْ أَصْحَابِهِ كُلَّ عَشِيَّةِ خَمِيسٍ إِلَى بَقِيعِ الْمَدَنِيِّينَ فَيَقُولُ ثَلَاثاً- السَّلَامُ عَلَيْكُمْ يَا أَهْلَ الدِّيَارِ وَ ثَلَاثاً رَحِمَكُمُ اللَّهُ ثُمَّ يَلْتَفِتُ أَصْحَابَهُ وَ يَقُولُ هَؤُلَاءِ خَيْرٌ مِنْكُمْ فَيَقُولُونَ يَا رَسُولَ اللَّهِ وَ لِمَ آمَنُوا وَ آمَنَّا وَ جَاهَدُوا وَ جَاهَدْنَا فَيَقُولُ إِنَّ هَؤُلَاءِ آمَنُوا وَ لَمْ يَلْبِسُوا إِيمانَهُمْ بِظُلْمٍ وَ مَضَوْا عَلَى ذَلِكَ [وَ أَنَا عَلَى ذَلِكَ شَهِيدٌ وَ أَنْتُمْ تَبْقَوْنَ بَعْدِي وَ لَا أَدْرِي مَا تُحْدِثُونَ بَعْدِي.
رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم در هر شب جمعه با گروهى از اصحابشان به قبرستان بقيع در مدينه تشريف مىبردند و در آنجا سه مرتبه مىفرمودند: السّلام عليكم يا اهل الدّيار (سلام و درود بر شما اى اهل شهرها).و سه مرتبه مىفرمودند: رحمكم اللَّه (خدا شما را رحمت كند).سپس به اصحابشان توجّه نموده و مىفرمودند:اين اهل قبور از شما بهتر هستند.اصحاب عرض مىكردند: اى رسول خدا براى چه؟ ايشان ايمان آورده، ما نيز ايمان آوردهايم، ايشان جهاد كردهاند، ما نيز جهاد كردهايم؟ حضرت فرمودند:ايشان ايمان آورده ولى ايمانشان را به ظلم و ستم آلوده نكردند و با همين حال از دنيا رفتند و من بر اين امر شهادت مىدهم و شما پس از من در اين دنيا باقى مىمانيد و نمىدانم پس از من چه خواهيد كرد.
كامل الزيارات-ترجمه ذهنى تهرانى، ص:959 ح: 6 باب105
سلام علی ع به اهل قبور
عَنِ الْأَصْبَغِ بْنِ نُبَاتَةَ قَالَ :مَرَّ عَلِيٌّ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع عَلَى الْقُبُورِ فَأَخَذَ فِي الْجَادَّةِ ثُمَّ قَالَ عَنْ يَمِينِهِ السَّلَامُ عَلَيْكُمْ يَا أَهْلَ الْقُبُورِ مِنْ أَهْلِ الْقُصُورِ أَنْتُمْ لَنَا فَرَطٌ وَ نَحْنُ لَكُمْ تَبَعٌ وَ إِنَّا إِنْ شَاءَ اللَّهُ بِكُمْ لَاحِقُونَ ثُمَّ الْتَفَتَ عَنْ يَسَارِهِ فَقَالَ- السَّلَامُ عَلَيْكُمْ يَا أَهْلَ الْقُبُورِ إِلَى آخِرِهِ
اصبغ بن نباته، گفت:حضرت امير المؤمنين على عليه السّلام بر قبور عبور كردند، پس در وسط راه ايستاده سپس به طرف راست توجّه كرده و فرمودند: السَّلَامُ عَلَيْكُمْ يَا أَهْلَ الْقُبُورِ مِنْ أَهْلِ الْقُصُورِ أَنْتُمْ لَنَا فَرَطٌ وَ نَحْنُ لَكُمْ تَبَعٌ وَ إِنَّا إِنْ شَاءَ اللَّهُ بِكُمْ لَاحِقُونَ (درود بر شما اى كسانى كه در قصرها بوده و اكنون در قبرها خفتهايد. شما بر ما سبقت گرفتيد و ما بدنبال شما بوده و ان شاء اللَّه به شما ملحق خواهيم شد).سپس به طرف چپ توجّه نموده و فرمودند:السلام على اهل القبور … تا آخر كلمات زيارت.
كامل الزيارات-ترجمه ذهنى تهرانى - ،باب 105 ح 16 ص:969
سلامی دیگر از علی ع
امام علی ع در هنگام عبور از گورستان – فرمو«السّلام علی اهل لا اِلهَ اِلا اللهُ، من اهل لا اِلاهَ الاّالله، یا اهلَ لا الاهَ اِلاّالله،کَیفَ وَجَدتُم کَلِمةَ لا الاهَ الاّ اللهُ؟یا لا اِلهَ اِلا اللهُ بِحَقِّ لا اِلهَ اِلا اللهُ اَغفِر لِمَن قالَ لا اِلهَ اِلا اللهُ، وَاحشُرنافی زُمرَةِ مَن قالَ لا اِلهَ اِلا اللهُ»
«سلام ودرود از اهل لا اِلهَ اِلا اللهُ، بر اهل لا اِلهَ اِلا اللهُ ای اهل لا اِلهَ اِلا اللهُ،کلمه لا اِلهَ اِلا اللهُ را چگونه یافتید؟ ای لا اِلهَ اِلا اللهُ!به حق لا اِلهَ اِلا اللهُ، هر که گفت لا اِلهَ اِلا اللهُ، او را بیامرزو ما را در زمره کسانی محشورفرما که گفتند لا اِلهَ اِلا اللهُ»
شنیدم از رسول خدا ص می فرمود:هر که در هنگام عبور از از گورستان این جملات را بگوید گناهان پنجاه ساله اش بخشوده می شود. اصحاب ، عرض کردند: ای رسول خدا!کسی که گناه پنجاه سال نداشته باشدچه؟فرمود: گناهان (پنجاه ساله)پدر و مادر و برادرانش وعموم مسلمانان بخشوده می شود.
میزان الحکمة ج5 ح8188ص131
سلام امام صادق ع به اهل قبور
- عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: يَخْرُجُ أَحَدُكُمْ إِلَى الْقُبُورِ فَيُسَلِّمُ وَ يَقُولُ السَّلَامُ عَلَى أَهْلِ الْقُبُورِ السَّلَامُ عَلَى مَنْ كَانَ فِيهَا مِنَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُسْلِمِينَ أَنْتُمْ لَنَا فَرَطٌ وَ نَحْنُ لَكُمْ تَبَعٌ- وَ إِنَّا بِكُمْ لَاحِقُونَ وَ إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ يَا أَهْلَ الْقُبُورِ بَعْدَ سُكْنَى الْقُصُورِ يَا أَهْلَ الْقُبُورِ بَعْدَ النِّعْمَةِ وَ السُّرُورِ صِرْتُمْ إِلَى الْقُبُورِ يَا أَهْلَ الْقُبُورِ كَيْفَ وَجَدْتُمْ طَعْمَ الْمَوْتِ ثُمَّ يَقُولُ وَيْلٌ لِمَنْ صَارَ إِلَى النَّارِ ثُمَّ يُهْرِقُ دَمْعَتَهُ وَ يَنْصَرِفُ
ابى بصير، از حضرت ابى عبد اللَّه عليه السّلام، حضرت فرمودند:هر گاه يكى از شما به قبرستان رفتيد، و ابتداء به اهل قبور سلام كرده و سپس بگوئيد: السَّلَامُ عَلَى أَهْلِ الْقُبُورِ السَّلَامُ عَلَى مَنْ كَانَ فِيهَا مِنَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُسْلِمِينَ أَنْتُمْ لَنَا فَرَطٌ وَ نَحْنُ لَكُمْ تَبَعٌ- وَ إِنَّا بِكُمْ لَاحِقُونَ وَ إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ يَا أَهْلَ الْقُبُورِ بَعْدَ سُكْنَى الْقُصُورِ يَا أَهْلَ الْقُبُورِ بَعْدَ النِّعْمَةِ وَ السُّرُورِ صِرْتُمْ إِلَى الْقُبُورِ يَا أَهْلَ الْقُبُورِ كَيْفَ وَجَدْتُمْ طَعْمَ الْمَوْتِ ثُمَّ يَقُولُ وَيْلٌ لِمَنْ صَارَ إِلَى النَّارِ
درود بر اهل قبور، درود بر مؤمنين و مسلمين كه در قبور مىباشند، شما بر ما سبقت گرفتيد و ما تابع شما بوده و ان شاء اللَّه به شما ملحق خواهيم شد، ما براى خدا بوده و به سوى او برمىگرديم، اى كسانى كه در قبرها خفتهايد بعد از آنكه در قصرها بوديد، اى كسانى كه در قبرها خوابيدهايد بعد از آنكه اهل نعمت و سرور و شادى بوديد، به قبور داخل شديد، اى اهل قبور: مزه مرگ را چگونهيافتيد؟! سپس بگوئيد:واى بر كسى كه پس از اين وادى به دوزخ داخل شود. سپس اشگهاى آن حضرت ريخت و از قبرستان باز گشتند.
كامل الزيارات-ترجمه ذهنى تهرانى - ،باب 105 ح 17 ص:970
سلام امام محمد باقر بر اموات
عَنْ عَمْرِو بْنِ أَبِي الْمِقْدَامِ عَنْ أَبِيهِ قَالَ مَرَرْتُ مَعَ أَبِي جَعْفَرٍ ع بِالْبَقِيعِ فَمَرَرْنَا بِقَبْرِ رَجُلٍ مِنْ أَهْلِ الْكُوفَةِ مِنَ الشِّيعَةِ فَقُلْتُ لِأَبِي جَعْفَرٍ جُعِلْتُ فِدَاكَ هَذَا قَبْرُ رَجُلٍ مِنَ الشِّيعَةِ قَالَ فَوَقَفَ عَلَيْهِ وَ قَالَ اللَّهُمَّ ارْحَمْ غُرْبَتَهُ وَ صِلْ وَحْدَتَهُ- وَ آنِسْ وَحْشَتَهُ وَ آمِنْ رَوْعَتَهُ وَ أَسْكِنْ إِلَيْهِ مِنْ رَحْمَتِكَ مَا يُسْتَغْنَى بِهِ عَنْ رَحْمَةِ مَنْ سِوَاكَ وَ أَلْحِقْهُ بِمَنْ كَانَ يَتَوَلَّاهُ عمرو بن ابى المقدام، از پدرش، گفت: در خدمت حضرت ابى جعفر عليه السّلام به قبرستان بقيع عبور کرديم، به قبر مردى از شيعيان كه اهل كوفه بود رسيديم، به حضرت عرض كردم: اين قبر يكى از شيعيان است فدايت شوم. راوى مىگويد: حضرت درنگ نمود (ودست روی قبر گذاشتند )و فرمودند: « اللَّهُمَّ ارْحَمْ غُرْبَتَهُ وَ صِلْ وَحْدَتَهُ- وَ آنِسْ وَحْشَتَهُ وَ آمِنْ رَوْعَتَهُ وَ أَسْكِنْ إِلَيْهِ مِنْ رَحْمَتِكَ مَا يُسْتَغْنَى بِهِ عَنْ رَحْمَةِ مَنْ سِوَاكَ وَ أَلْحِقْهُ بِمَنْ كَانَ يَتَوَلَّاهُ »
بار خدايا به غربتش رحم فرما، وحدت و تنهائيش را به پيوند مبدّل كن، در حال وحشتش انس بر قرار فرما، هراس او را بر طرف كن، از رحمتت آن قدر نصيبش نما كه از رحمت غير تو بىنياز گردد، و ملحقش كن به آنان كه وى ايشان را دوست دارد .
كامل الزيارات-ترجمه ذهنى تهرانى، ص:964 ح: 10 باب105
سلام امام حسین
از حضرت امام حسین ع روایت شده که هر کس داخل قبرستان شود وبگوید: اَلّلهُمَ رَب هذِهِ الارواحِ الفانیةوَالاَجسادِالبالِیَه وَالعِظامِ النَخِرَه ، اَلَتی خَرَجَت مِنَ الدُنیا َوَهِیَ بِکَ مُؤمِنَةٌ اَدخِل عَلَیهِم رَوحاًمِنکَ وَسَلاماً مِنّی، بنویسد حق تعالی از برای اوحسنات به عدد خلق از زمان آدم تا قیام قیامت.
خدایا ، پروردگاراین ارواح از دنیا گذشته وتن های پوسیده واستخوانهای تباه شده،که بیرون رفتند از دنیا با ایمان به حضرت تو در آور بر آنها آسایش خود و درود از طرف ما .
مفاتیح الجنان
دعای معصومین در نزد اموات
از حضرت رسول منقول است که هیچ کس نمی گوید نزد قبر میّتی سه مرتبه این دعا را مگر آنکه خداوند متعال دور گرداند از اورا از عذاب در روز قیامت .« اَللّهُمَ اِنی اَسئَلُکَ بِحَقِ مُحَمَدٍ وَالِ مُحَمَد اَن لا تُعَذِبَ هذا المَیِّت »خدایا من از تو می خواهم به حق محمد وآل محمد که عذاب نکنی این میّت را.
مفاتیح ص:1031
دعای امام باقربرای اهل قبور
عَنِ ابْنِ عَجْلَانَ قَالَ قَامَ أَبُو جَعْفَرٍ ع عَلَى قَبْرِ رَجُلٍ فَقَالَ اللَّهُمَّ صِلْ وَحْدَتَهُ وَ آنِسْ وَحْشَتَهُ وَ أَسْكِنْ إِلَيْهِ مِنْ رَحْمَتِكَ مَا يَسْتَغْنِي بِهِ عَنْ رَحْمَةِ مَنْ سِوَاكَ
ابن عجلان گفت: حضرت ابو جعفر عليه السّلام بر سر قبر مردى ايستاده و فرمودند:اللّهم صِل وحَدَته.و آِنس وَحْشَتَهُ و اسكِن اِليهِ مِن رَحَمِتَك، يَستَغنى بِهِ عَن رَحمَةِ مَن سِواكَ. خدايا وحدت و تنهائى او را به پيوند مبدّل كن در حال وحشتش انس برقرار كن از رحمتت آن قدر نصيبش نما كه از رحمت و عنايت غير تو بىنياز گردد .
كامل الزيارات-ترجمه ذهنى تهرانى - ،باب 105 ح 14 ص:967
آیا اموات متوجه زیارت ما می شوند(دعای امام صادق)
وَ رُوِيَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ أَنَّهُ قَالَ قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع الْمَوْتَىنَزُورُهُمْ فَقَالَ نَعَمْ قُلْتُ فَيَعْلَمُونَ بِنَا إِذَا أَتَيْنَاهُمْ فَقَالَ إِي وَ اللَّهِ إِنَّهُمْ لَيَعْلَمُونَ بِكُمْ وَ يَفْرَحُونَ بِكُمْ وَ يَسْتَأْنِسُونَ إِلَيْكُمْ قَالَ قُلْتُ فَأَيَّ شَيْءٍ نَقُولُ إِذَا أَتَيْنَاهُمْ قَالَ قُلِ اللَّهُمَّ جَافِ الْأَرْضَ عَنْ جُنُوبِهِمْ وَ صَاعِدْ إِلَيْكَ أَرْوَاحَهُمْ وَ لَقِّهِمْ مِنْكَ رِضْوَاناً وَ أَسْكِنْ إِلَيْهِمْ مِنْ رَحْمَتِكَ مَا تَصِلُ بِهِ وَحْدَتَهُمْ وَ تُؤْنِسُ بِهِ وَحْشَتَهُمْ إِنَّكَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِير
از محمد بن مسلم روايت شده كه گفت: به امام صادق عليه السّلام عرض كردم: آيا خوبست مردگان را زيارت كنيم؟ آن حضرت فرمود: آرى، عرض كردم:وقتى نزد ايشان ميرويم آنان متوجه ما ميشوند؟ فرمود: آرى بخدا قسم، ايشان متوجّه آمدن شما مي شوند و از عمل شما خوشحال ميگردند و به شما انس ميگيرند و از تنهايى بيرون مىآيند. گويد: عرض كردم: هنگامى كه نزد آنان ميرويم چه بگوئيم؟ فرمود:اين دعا را بخوان: «اللّهمّ جاف الأرض عن جنوبهم و صاعد إليك ارواحهم و لقّهم منك رضوانا، و اسكن إليهم من رحمتك ما تصل به وحدتهم، و تؤنس به وحشتهم، إنك على كلّ شيء قدير»
يعنى: بار خدايا زمين را از پهلوهاى ايشان دور ساز (كنايه از آنكه فشار قبر را از ايشان بگردان) و روانهايشان را بسوى خود بالا ببر، و از جانب خويش خشنوديت را پيشبازشان فرست، و از رحمتت همنشينى براى آنان بگمار كهدلتنگى و تنهائيشان را مبدّل بأنس و آرامى و وحشتشان را مبدل بأمن ساز، چرا كه تو بر هر چيز توانائى
من لا يحضره الفقيه-ترجمه غفارى، ج1، ص:262.
مردگان را با صدای بلند بخوان
خدای تعالی به عیسی ع فرمود: ای عیسی! از چشم خود اشک واز دلت خشوع به من هدیه کن و دو دیده ات را با میل اندوه، سرمه کن وهنگامی که بیهوده کاران می خندند، تو بر سر گور مردگان بایست وبه آواز بلند آنان را بخوان ، شاید پند خود را از آنها بگیری. وبا خود بگو: من هم همراه دیگران به آنها خواهم پیوست .
مفاتیح الجنان ص:884
حالت انسان هنگام زیارت
عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع كَيْفَ أَضَعُ يَدِي عَلَى قُبُورِ الْمُؤْمِنِينَ وَ أَشَارَ بِيَدِهِ إِلَى الْأَرْضِ فَوَضَعَهَا عَلَيْهَا وَ هُوَ مُقَابِلُ الْقِبْلَةِ.
عبد الرحمن بن ابى عبد اللَّه، مىگويد: از حضرت ابى عبد اللَّه پرسيدم:چگونه دستم را بر قبور مؤمنين بگذارم؟ حضرت با دست مباركشان به زمين اشاره كرده پس آن را بر زمين نهادند در حالى كه مقابل قبله قرار داشتند.
كامل الزيارات-ترجمه ذهنى تهرانى، ص:959 ح:5 باب105
هفت مرتبه قرائت سوره قدرو ثواب آن
برطرف کننده هول وهراس
مُحَمَّدُ بْنُ سِنَانٍ عَنِ الْمُفَضَّلِ قَالَ قَالَ مَنْ قَرَأَ إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ عِنْدَ قَبْرِ مُؤْمِنٍ سَبْعَ مَرَّاتٍ بَعَثَ اللَّهُ إِلَيْهِ مَلَكاً يَعْبُدُ اللَّهَ عِنْدَ قَبْرِهِ وَ يُكْتَبُ لَهُ وَ لِلْمَيِّتِ ثَوَابُ مَا يَعْمَلُ ذَلِكَ الْمَلَكُ فَإِذَا بَعَثَهُ اللَّهُ مِنْ قَبْرِهِ لَمْ يَمُرَّ عَلَى هَوْلٍ إِلَّا صَرَفَهُ اللَّهُ عَنْهُ بِذَلِكَ الْمَلَكِ الْمُوَكَّلِ حَتَّى يُدْخِلَهُ اللَّهُ بِهِ الْجَنَّةَ وَ يَقْرَأُ مَعَ إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ سُورَةَ الْحَمْدِ وَ الْمُعَوِّذَتَيْنِ وَ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ وَ آيَةَ الْكُرْسِيِّ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ كُلَّ سُورَةٍ وَ إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ سَبْعَ مَرَّاتٍ وَ تَقْرَأُ بَعْدَ الْحَمْدِ إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ سَبْعاً وَ الْمُعَوِّذَتَيْنِ وَ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ وَ آيَةَ الْكُرْسِيِّ ثَلَاثاً ثَلَاثاً.
محمّد بن سنان، از مفضل نقل كرده، وى گفت:كسى كه «انا انزلناه» را هفت مرتبه نزد قبر مؤمنى بخواند خداوند متعال فرشتهاى را به آنجا فرستاده تا خدا را در همان مكان عبادت كند و براى خواننده و ميّت ثواب عبادت آن فرشته منظور مىشود. و وقتى خداوند ميّت را از قبر بيرون آورد بواسطه آن فرشته موكّل هول و هراس را از او بر طرف مىكند تا داخل بهشتش نمايد.
كامل الزيارات-ترجمه ذهنى تهرانى - ،باب 105ح 12 ص: 965
پاداش به عدد اموات
امام رضا به نقل از رسول خدا فرمود: هر کس از قبر مؤمن بگذرد وسوره « قل هوالله »را یازده مرتبه بخواند و ثواب آن را به اموات هدیه کند خداوند به عدد آن اموات ، به او پاداش دهد.
مفاتیح الجنان
قرائت شش سوره باهمدیگر
نزد قبر مؤمن یک مرتبه «حمد »وبعد از آن هفت مرتبه سوره «إِنَّا أَنْزَلْناهُ» را بخوان سپس «معوّذتين» يعنى «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ و قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ »هر كدام را سه بار بخوان «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» را سه بار بخوان و «آية الكرسى» را سه بار قرائت نما
كامل الزيارات-ترجمه ذهنى تهرانى - ،باب 105ح 12 ص: 965
مردگان خود را از احوال خود بی خبر مگذارید
ابو عبد الله صادق (ع) گفت: شما با رفتن به گورستان و زيارت عزيزان در خاك خفته، مايه انس و مسرت آنان را فراهم مىكنيد و اگر ديدار آنان به تأخير افتد، مايه وحشت و اضطراب آنان مىشود. شرح: اگر به ارواح مؤمنان اطلاع برسد كه خويشان و عزيزانشان به ديدار قبور آنان رفتهاند، متوجه مىشوند كه اين جمع از خويشان و عزيزان، هنوز در قيد حيات و زندگى بسر مىبرند و اين خود مايه انس و مسرت آنان مىشود، اما اگر از خويشان و عزيزان خود بىاطلاع بمانند، اين بىاطلاعى مايه وحشت و اضطراب آنان مىگردد كه مبادا عزيزانشان مرده باشند و به صف دوزخيان پيوسته باشند.
گزيده كافى، ج2، ص: 171
آکاهی مؤمن از زیارتش
عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ ع قَالَ قُلْتُ لَهُ الْمُؤْمِنُ يَعْلَمُ بِمَنْ يَزُورُ قَبْرَهُ ؟قَالَ نَعَمْ وَ لَا يَزَالُ مُسْتَأْنِساً بِهِ مَا زَالَ عِنْدَهُ فَإِذَا قَامَ وَ انْصَرَفَ مِنْ قَبْرِهِ دَخَلَهُ مِنِ انْصِرَافِهِ عَنْ قَبْرِهِ وَحْشَةٌ.
اسحق بن عمّار، از ، اسحق مىگويد: محضر مبارك حضرت ابى الحسن عليه السّلام عرضه داشتم.آيا مؤمن آگاه است از كسى كه قبر او را زيارت مىكند؟ حضرت فرمودند: بلى، پيوسته تا مادامى كه زائر بر سر قبرش هست با او مأنوس مىباشد و وقتى زائر بلند شده و او سر قبر او بر مىگردد از برگشتن وى وحشتى در مؤمن ميّت پيدا مىشود.
كامل الزيارات-ترجمه ذهنى تهرانى، ص:962 ح:8 باب105
وسائل الشیعه ج1ح3465ص:629